vrijdag 16 maart 2012

W.I.M.

De meeste quiltsters weten wel wat dat betekent, Wil Ik Maken. En wie heeft dat niet, een lijstje met wat je allemaal wil maken. Bij mij wordt die lijst steeds langer, en ik weet bij voorbaat al dat die lijst nooit gerealiseerd zal worden. Dan moet ik toch wel ruim 100 jaar worden, nou wil ik dat natuurlijk wel, alleen dan wel nog goed van hoofd en handen. En die garantie heb ik niet, niemand trouwens, ook al leef je nog zo gezond en actief.
Een paar weken geleden viel mijn oog op deze fiets, die ergens geparkeerd stond.  Toevallig had ik mijn fototoestel bij me, en ben ik even gestopt om een foto te maken.
En bij toeval kwam ik gisteren op het wereldwijdeweb een foto tegen die mijn aandacht trok.
En wat nog leuker was, dat er een beschrijving bij stond van een gehaakte jasbeschermer.
Al je op deze link klikt en je klikt op informatie, dan zie je in het rijtje de werkbeschrijving van de jasbeschermer staan.
Dat heb ik dus allemaal gedaan, de beschrijving uitgeprint, en er is weer een W.I.M. geboren.
Zo gaat dat dan, en ik moet mezelf dan heel erg inhouden om daar niet gelijk aan te beginnen.
Ik heb mezelf een, nieuw project beginnen, verbod opgelegd.
Hoelang dat verbod duurt, ik weet het niet, zolang ik streng genoeg voor mezelf ben.
Ik ben al met zoveel leuke projecten bezig, eerst iets afmaken is eigenlijk wel een goede eis.
De OctaBlom, een heel leuk project om aan te werken.
Met borduren, patchen en applicatie. 
Ik geef er wel een eigen draai aan, de quilt wordt niet zo groot als de originele en ik gebruik alleen blauwe lapjes.
En ik maak niet alleen Sue, maar wil ook Sam erin verwerken.
De dag moet eigenlijk 48 uur bevatten, 8 uur om te slapen en dan de andere uren besteden aan waar ik nu maar 16 uur voor heb. Snap je het nog allemaal?
 
Ik ben dus, en met mij nog vele andere, op zoek naar een winkel of webshop waar je TIJD kan kopen.

donderdag 1 maart 2012

Voldaan gevoel.

Er moesten weer nieuwe vingerhoedjes gesneden en geknipt worden.
Daar heb ik natuurlijk restjes genoeg voor, maar soms wordt er ook wel eens iets voor gekocht.
Kijk nou toch eens hoe leuk dat is, al die kleine afbeeldingen die precies in een hoedje passen.
Zeg nou zelf, dat moet toch mee naar huis.
En dan na menig uurtje knippen en snijden zijn er weer heel veel nieuwe hoedjes klaar.
Ik zet er ook altijd nog even een stiklijntje op, ik kan niet zonder zo'n lijntje werken.
Het zou dan al gauw een soort dronkenmanspad worden.
En dat wil ik niet, dan maar wat extra werk.
Dit is ook zo'n schattig hoedje, met mini huisjes erop.
Ze lijken erg veel op de huisjes die ik op heel veel blogs voorbij zie komen.
Aan die huizenbouw ben ik nog niet begonnen, voorlopig hou ik het maar bij huizenplaatjes.
Dat geeft weer een voldaan gevoel als er weer een voorraad hoedjes klaar is.
Zodra daar weer gelegenheid voor is kan ik er weer mee aan de gang gaan.
Fijne dag allemaal!